Veldlijnen in 3D

Al lang interesseer ik me voor de werking van fysieke krachten. Alleen jammer dat men ze niet kan zien, of misschien toch?

Normaal gesproken zijn voor gecompliceerde veldlijn afbeeldingen relatief uitgebreide simulaties nodig. Een aardig klein gadget, dat ik hier bij supermagnete.it heb ontdekt, heeft me er toe gebracht, een kleine proefserie te starten. De folie met de klinkende naam flux detector kan weliswaar prachtige tweedimensionale veldlijn afbeeldingen laten zien, dat was mij echter te weinig. Het moest wel 3D zijn, wanneer men nu toch al films in 3D kan kopen. Bij de artikelbeschrijving stond: "Het gaat hier hierbij om een folie met ingesloten nikkeldeeltjes in een gelei-achtige suspensie."

"Dat kan ik ook", dacht ik, en ging aan de slag.

Daarna volgden succesloze series proeven met de meest uiteenlopende, zo doorzichtig mogelijke geleiachtige substanties, die ik op dat moment bij de hand hat. Ik probeerde verschillende mengelingen met gelatine, kaarsgel probeerde ik met petroleum en vergelijkbare koolwaterstoffen tot een iets dunnere vloeistofconsistentie te krijgen. Nadat dat alles geen nut had, herinnerde ik me eraan, dat suiker in water opgelost een behoorlijk dikvloeibare massa . Dat was de oplossing van het raadsel en ik mengde er meteen wat ijzervijlsel onder. Zo ontstonden de volgende foto's en de korte video.

Bij de volgende gelegenheid zal ik het iets professioneler aanpakken en glycerine gebruiken. Ik hoop, dat het gesispergeerde ijzervijlsel daarin niet zo snel zal bezinken als in de suikeroplossing. Bovendien is het mengen van de suikeroplossing een erg kleverige aangelegenheid ...