• Meer dan 3 000 positieve recensies
  • Rond 250 000 bestellingen per jaar
Het product werd aan uw winkelwagen toegevoegd.
Naar de winkelwagen

Motorventiel met permanente magneten

Zo kan het werkingsprincipe van een motorventiel worden gesimuleerd
Auteur: Bernard Le Gall, Landerneau, Frankrijk
Online sinds: 02.07.2009, Aantal bezoeken: 83284
0
Er wordt vaak gezegd, dat het ventiel van een verbrandingsmotor ook met elektromagneten zou kunnen worden aangestuurd. Ik heb me daarop afgevraagd: "Waarom dan niet meteen met permanente magneten?"
Mijn onderstaande aanpak lost het probleem weliswaar niet op, maar mijn twee gerealiseerde projecten zouden toch bij een paar lezers zin kunnen opwekken om de resultaten te verificeren.
Wie het zelf uitprobeert, zal snel noch andere, vergelijkbare oplossingen vinden. Dat is amusant, kan echter misschien ook tot nuttige toepassingen leiden.


Het klassieke principe:

  • De nok (1) draait in der richting van de klok.
  • De klepstoter gaat omhoog en omlaag.
  • De slag van de nok (C) hangt af van de hellingshoek van de nok.

Magnetisch principe:

  • De nok is hier een ringmagneet met een diametraal verlopend magneetveld R-10-07-03-DN.
  • De klepstoter is een magneet van willekeurige afmetingen, bijv. een staafmagneet S-06-25-N of een pionmagneet.
  • De slag hangt af van welke magneten van welke sterkte er zijn gebruikt..
Het is ongelofelijk, hoe snel de "ventielmagneet" op en neer beweegt, al naar gelang of hij net wordt aangetrokken of afgestoten.
Hier ziet men nog een keer het principe: De ringmagneet (1) steekt op een as, die met een krukas (4) wordt aangedreven. Wanneer de polen van de ringmagneet en de "ventielmagneet" (2) ongelijk zijn, dan wordt de "ventielmagneet" aangetrokken, bij gelijke polariteit wordt hij omhoog geduwd. Zo ziet het er uit, alsof de magneet tussendoor zou zweven.

Eerste realisering

Dit principe heb ik met eenvoudige middelen gerealiseerd. De ringmagneet werd op de aluminium as gestoken en gefixeerd. De as wordt door de gaten in de sokkel (grijs) geschoven. De pionmagneet beweegt in een spuitcylinder op en neer.
Opgelet: De twee magneten mogen nooit direct op elkaar botsen, aangezien ze anders snel kapot gaan. Daarom heb ik de cylinder aan de onderkant met een stuk acrylglas afgesloten.
Nu wordt de pionmagneet aangetrokken...
Nu wordt de pionmagneet aangetrokken...
...en na nog een halve omwenteling afgestoten.
...en na nog een halve omwenteling afgestoten.

Tweede realisering

In een tweede poging heb ik de ringmagneet door twee diametraal gemagnetiseerde schijfmagneten S-10-05-DN vervangen.
Ze zijn op twee multiplex blokjes vastgelijmd.
Het idee: De magneten (3) in de schijf (2) draaien op een sokkel (1) rond. Telkens na een halve omwenteling trekken de magneten (3) de diametraal gemagnetiseerde magneten (4) aan, waarna de twee "kaken" op elkaar belanden. Zodra de schijf verder wordt doorgedraaid, klappen de kaken vanwege hun gewicht weer uit elkaar. Steuntjes aan de buitenzijde van de kaken verhinderen, dat ze te sterk openklappen. Anders zouden ze niet meer door de magneten op de schijf worden aangetrokken.
Ook hier wordt de schijf met de hand over een as gedraaid
Ook hier wordt de schijf met de hand over een as gedraaid
De magneten aan de rand worden aangetrokken - de kaken sluiten op elkaar
De magneten aan de rand worden aangetrokken - de kaken sluiten op elkaar
De kaken klappen uit elkaar, omdat de magneten op de schijf worden weggedraaid
De kaken klappen uit elkaar, omdat de magneten op de schijf worden weggedraaid
Ik hoop, dat de lezers van dit experiment zelf eigen toepassingen bedenken – zij het uitsluitend speelse of ook praktische.
Ik wens veel succes van slagen voor de "machines van de toekomst"!

De complete inhoud van deze pagina is auteursrechtelijk beschermd.
Zonder uitdrukkelijke toestemming mag de inhoud niet worden gekopieerd en ook niet ergens anders worden gebruikt.